۱۳۸۹ خرداد ۲۵, سه‌شنبه

   دل واپس کدام مسافرند   
   این پلک های یا کریم   
   که از پشت شیشه   
   می پرند
  هر چه   
  گریه می کنم 
  تو شادتر می شوی 
  چنان که ابر و درخت
    همه 
  سکوت کرده اند 
  کاش کسی اتفاق می افتاد 
  این روزها 
  دست و بالم 
  خالی ست 
  دستت را 
  به من بده 
  بالت را 
  ...